Er heerste zondagmorgen 5 oktober een gezellige bedrijvigheid in de Oirschotse pastorietuin aan de Nieuwstraat. De leden van de werkgroep Groene Kerk waren samen met kinderen aan de slag gegaan om de fraaie pastorietuin nóg natuurlijker te maken, met een Wadi, onbespoten aanplant en met de aanleg van een bijzonder bollenveldje. Ook werd een zuiltje onthuld dat de visie van de Heilige Franciscus huldigt. Als klap op de vuurpijl was er dan nog een oud gebruik dat nieuw leven werd ingeblazen: het zegenen van huisdieren en hun baasjes.

door Rens van Ginneken

Pastor Wilfred van Nunen kan na de zondagse mis ook nog aan de bak in de pastorietuin. Daar wacht namelijk een aantal huisdieren en hun baasjes op zegening. “We hebben dit wel eerder gedaan, alweer enkele jaren geleden. Het leek me nu, in het weekend van Wereld Dierendag, wel goed om het nog eens te introduceren.” Van Nunen kent zijn ‘cliënteel’ en ieder huisdier met baasje krijgt een bemoedigend persoonlijk woordje én uiteraard Gods zegen middels een takje en wat gewijd water. De dieren ondergaan het alsof ze niet anders gewend zijn, een enkel hondje schudt om de goddelijke spetters weer kwijt te raken. Uiteraard doet dat niets af aan de mooie intenties.

Amy & Dex

De in Oirschot geboren en getogen Amy Smits-Slaats (41) is op de zegening af gekomen met haar bordercollie Dex (7). Het duo heeft net het ‘officiële’ gedeelte achter de rug met de pastor. “Met deze zegening hoop je natuurlijk dat het goed zal gaan met je hondje”, vertelt ze terwijl Dex braaf aan haar voeten wacht. Er blijkt een bijzonder verhaal achter Amy en Dex te schuilen. “Ik was te vroeg geboren, dus mijn levensbegin had een wat moeilijke start”, vertelt ze met een glimlach. “Ik had ook geen broertjes en zusjes, daarom besloten mijn ouders dat ik met mijn eerste communie een Maltezertje zou krijgen. Ik ben dus al van jongs af gewend aan hondjes. In 2018 hadden mijn man en ik een pittig jaar. We hoorden dat we geen kinderen zouden kunnen krijgen en ook moest ik in dat jaar een hartoperatie ondergaan.”

Een hond oordeelt nooit

Amy vervolgt: “Dat verdrietige nieuws deed ons besluiten om een hond te nemen. Dat werd Dex, die als puppie uit België kwam. Dex heeft mij echt door dat moeilijke jaar gesleept. Hij werd eigenlijk zelfs mijn kindje. Ik praat wat af tegen hem, het voelt echt als meer dan ‘zomaar’ een hond. Onze band is enorm hecht en het mooie is: een hond oordeelt nooit. Hij is altijd blij om je te zien. We hebben ook een gehoorzaamheidstraining gedaan, hoewel Dex van zichzelf al wel erg braaf is. Ik denk ook niet dat je perse erg streng tegen een hond hoeft te zijn om hem gehoorzaam te maken. Je moet wel duidelijk zijn naar de hond en consequent: dat is eigenlijk genoeg”, vertelt ze met een glimlach, terwijl ze Dex nog eens een welverdiende aai over zijn bol geeft.

Natuurlijke tuin

“De natuurlijke tuin die deze ochtend werd geopend is ontworpen en aangelegd door Cor van Esch, bijgestaan door zijn medeleden van de werkgroep Groene Kerk”, vertelt Van Nunen. “Kinderen hebben met leden van de werkgroep een onbespoten bollenperkje aangelegd, wat in de lente een woord in bloemen zal tonen waarnaar we in deze tijd zo verlangen: Vrede. Ook is er een waterberging aangelegd, die onder meer gevoed wordt door hemelwater uit de dakgoten van de pastorie. Daarnaast is er een zuiltje onthuld, ontworpen en gemaakt door Philip Canoy uit Best. Bovenop de zuil is de tekst van een gebed te lezen, horend bij de encycliek ‘Laudato Si’ van Paus Franciscus, geïnspireerd op het Zonnelied van Franciscus van Assisi. Met deze Franciscustuin willen we niet alleen Paus Franciscus en zijn naamgever eren, maar ook uitdragen dat de zorg voor de aarde en al onze medebewoners in flora en fauna onze verantwoordelijkheid zijn. En dat kleine stappen zoals het aanleggen van een natuurlijke tuin al veel verschil uit kan maken”, zo besluit de pastor.

Kleine stapjes misschien, maar ook mooie en hartverwarmende lichtpuntjes in een moeilijke wereld.