Dat er in de jaren '70 wat aan de hand was in Oirschot, dat hadden we wel kunnen bedenken, maar dat het ging om drie verongelukte kinderen in hetzelfde jaar 1972, dat wisten we niet.
Al eerder namelijk in 1971 gebeurde er in Spoordonk een botsing tussen een auto en kind. Het meisje overleefde het ongeluk ternauwernood. Ook toen al waren er kruisingen die gevaarlijk waren en waar de burgers aan de plaatselijke politiek lieven weten dat het zo niet langer meer kon. Ouders vroegen de gemeente Oirschot om oplossingen die de kruispunten veiliger zouden maken en de snelheid van de auto’s omlaag zouden brengen. Deze oplossingen bleven echter uit, waarna ouders uit Oirschot zich aansloten bij de landelijke protestgroep ‘'STOP DE KINDERMOORD’. Met een bus vol kinderen gingen zij naar Den Haag om aandacht te vragen voor kinderen en andere zwakkere weggebruikers in het verkeer. Het spandoek dat ze maakten, was zeer opvallend! Het had de tekst ‘STOP DE KINDERMOORD OOK IN OIRSCHOT’. Een noodkreet voor de tragiek die in de Oirschotse samenleving plaats vond en waar de gemeente Oirschot toen geen passend antwoord op had. Onze oproep in het weekjournaal n.a.v. de foto heeft onderstaande reacties opgeleverd en daarvoor hartelijk dank, namens buurtgroep de Kemmer.
Renie Oppers schreef ons dit:
In 1974 zijn we met de leerlingen en ouders van de toenmalige Antoniusschool met bussen naar Den Haag gegaan om aandacht te vragen voor verkeersveilige maatregelen te nemen bij de oversteek van de Bestseweg. De aanleiding was een noodlottig ongeval met dodelijke afloop van een leerling van deze school. In die tijd kwamen er nog veel kinderen vanuit wat nu bedrijventerrein De Stad is. We wilden graag stoplichten bij de oversteek bij garagebedrijf Vullings/ Nefkens. Deze zijn er helaas nooit gekomen. Nu is daar een rotonde, maar die is pas vele jaren daarna aangelegd. Op de foto sta ik in het midden met het spandoek in mijn handen en mijn moeder Riek Oppers- Bressers staat links van mij.
Het enige wat ik nog kan vertellen is dat er op de Bestseweg toen 80 of 100 km gereden mocht worden, daarom was dit zo'n gevaarlijke oversteek. Ze noemden dit toen ook wel de Bulderbaan, die liep van Best tot aan de ophaalbrug in Oirschot.
Toon Kemps vertelde ons dit verhaal:
Vanaf 1971 was ik leerkracht op de St. Antoniusschool in Straten en in de eerste helft van de zeventiger jaren was er een aantal dodelijke ongelukken waar leerlingen van onze school helaas het slachtoffer van waren. Zeker twee leerlingen op de kruising Montfortlaan/Heersdijk met de Bestseweg en 1 leerling op de Oude Grintweg. School en ouders hebben toen het initiatief genomen om in Den Haag te gaan protesteren.
Martien Mattheeuwse stuurde ons onderstaande informatie:
In 1971 vond een ongeluk plaats in Spoordonk. Een achtjarig meisje was daarbij betrokken. Zij overleefde het ongeluk ternauwernood en zij ondervindt nog dagelijks de fysieke en mentale gevolgen van dit ongeluk.
Momenteel zien we in Oirschot dat er, van bovenaf, verkeerskundige beslissingen genomen worden, zonder dat er naar de betrokken burgers en belangengroepen in de betreffende gebieden geluisterd is. Zo wordt er een miljoen euro uitgetrokken om het oostelijke fietspad op de Kempenwegbrug op te heffen, in plaats van het juist in te richten als een tweezijdig fietspad. Fietsers en wandelaars uit de Notel, de Drossaard, de Stad en de Kemmer zouden dan 500 meter moeten omrijden/omwandelen en tweemaal de Kempenweg moeten kruisen, om aan de andere kant van het kanaal te kunnen komen, waarbij ook nog twee drukke fietsknooppunten gepasseerd zouden moeten worden. Zo jaagt men fietsers en wandelaars juist de auto in.
Een les die we van de Oirschotse actiegroep uit de jaren 1970 kunnen leren, is dat onze gemeente de burgers niet moet negeren en passeren, maar juist zou moeten luisteren naar wat de inwoners belangrijk vinden. Een correct participatieproces doorlopen met de gedupeerde bewoners en belangengroepen aan de zuidkant van het kanaal is wel het minste dat gemeente kan doen.
Rosetta Hovius email: rosett@live.nl