Op 21 februari startte Frank Boerebach (65) zijn heroïsche wandeltocht van bijna 4500 kilometer ‘Door HEEL Nederland, om het leven van mensen met kanker weer een beetje meer HEEL te maken’. Elke dag wandelt hij naar minimaal één gemeente om daar een stempel in zijn schriftje bij te laten zetten. Op donderdag 31 juli wandelde Frank – na Sint-Michielsgestel en Boxtel – Oirschot binnen, waar wethouder Joep van de Ven hem hartelijk verwelkomde én hem van een Oirschotse stempel voorzag.

door Rens van Ginneken

Er moest wel even gezocht worden naar zo’n ‘ouderwetse’ gemeentestempel: ook Oirschot is flink meegegaan in het digitale tijdperk natuurlijk. “Ik ben wel burgemeesters tegengekomen die nog nooit een stempel hadden hoeven zetten”, aldus Frank Boerebach. Maar de stempel komt toch tevoorschijn en de ultra-wandelaar bekijkt met belangstelling het gemeentewapen, zijn forse rugzak geparkeerd tegen de muur van de wethouder zijn werkkamer. Het is dag 161 van de 174 wandeletappes en Oirschot is de 313e gemeente die Frank aandoet. “Elke dag een etappe van gemiddeld zo’n 26 kilometer; geen rustdagen”, zo legt de gepensioneerde basisschoolleraar uit. “Ik ben op 21 februari gestart in mijn woonplaats Hoek, gemeente Hulst, in Zeeuws-Vlaanderen. Op 14 augustus rond ik de laatste etappe af. Ik ben dan min of meer ‘met de klok mee’ heel Nederland doorkruist. Omdat ik perse alle gemeentes wilde bezoeken, is het een nogal slingerende route geworden”, zo toont hij op de kaart.

Nog nooit een hunebed gezien

Zijn motivatie? “Ik verloor mijn vrouw, mijn drie broers en mijn vader aan kanker. Allemaal haalden ze de 65 jaar niet. Zelf ben ik nooit ziek, ik heb zelfs mijn huisarts nog nooit gezien. Het is puur geluk, waar de ander pure pech heeft. Sinds 2009 ben ik ook vrijwilliger bij de Ropa Run, met ook als doel om mensen met kanker te ondersteunen. Ik wil graag iets terugdoen, zo ontstond ook het idee voor deze wandeltocht en hiermee ‘vier’ ik ook mijn gezondheid. De wens om nog eens héél Nederland te zien speelde ook een flinke rol trouwens. Ik ken mensen die een wereldreis maakten, maar bijvoorbeeld nog nooit een hunebed hebben gezien. Tijdens deze tocht besef ik meer dan ooit in wat voor een mooi en bijzonder land we leven!”

Flinke rugzak

Hij heeft inmiddels een flinke rugzak vol met mooie ervaringen opgedaan tijdens deze reis. “Mijn mensbeeld is zeker ten positieve veranderd. Geregeld loopt er iemand een stuk met me op, gewoon uit solidariteit. Ik slaap en eet altijd op private adressen, dus geen B&B’s of hotels of iets dergelijks. Ik heb daarvoor een oproep op mijn social media geplaatst en dat werkt tot dusver fantastisch. De Nederlanders blijken enorm gastvrij te zijn. Ook de ontvangst op de gemeentehuizen was – met één uitzondering – steeds zeer hartelijk. Ik heb wel een paar keer meegemaakt dat het gemeentehuis ‘ineens’ verhuisd bleek en moest dan vele kilometers omlopen. In Staphorst kon ik op een zondag uiteraard niet terecht bij het gemeentehuis, maar een ruimdenkende dominee heeft me daar van een stempel voorzien. Afgelopen zondag was ik in Veghel, waar de burgemeester speciaal voor mij naar het gemeentehuis was gekomen. Dat is toch prachtig!” Speciale uitdagingen waren er ook. “Zo verbleef ik in Harlingen bij uitzondering drie nachten, om van daaruit de oversteek naar Vlieland, Terschelling en Ameland te maken: ook weer drie verschillende gemeentes. Nee: ik ben niet gaan wadlopen!”, lacht Frank.

Lokale verhalen

Ook het land zelf, met zijn verschillende natuur, volksverhalen en cultuur bleef hem raken. “Dat komt ook wel omdat ikzelf echt geïnteresseerd ben in zulke zaken en lees me vaak ook nog verder in bij de lokale verhalen: Poppenstien in Berghem, Zwarte Kaat, de Bokkenrijders: ik vind het allemaal interessant, net als aparte dingen in tuinen of rotondekunst.” Uiteraard wordt Frank door de wethouder gewezen op de bijzondere zaken en verhalen in gemeente Oirschot, zoals de Kapel van de Heilige Eik en de Beerse Strijker. “Die kapel ga ik zeker vandaag nog bezoeken”, aldus Frank die niet opziet tegen wat extra kilometertjes.

Wandelende wethouder

De wethouder blijkt ook wandelliefhebber te zijn. “Wij doen het ook echt graag en we merken dat het steeds populairder wordt. Er worden inmiddels zelfs veel arrangementen aangeboden waarbij je bagage vooruit wordt gebracht naar het volgende logeeradres.” Frank schudt het hoofd. “Nee, ik vind dat ik het zelf moet meesjouwen, dat hoort erbij. Ik moet zeggen dat ik geluk heb gehad met het weer: weinig regen, behalve een keer een stortbui op de Grebbeberg en een paar dagen van rond de 36 graden. Dan pas je gewoon het tempo wat aan”, zo stelt hij nuchter.

Even later stapt hij alweer over de Oirschotse Markt. Onderweg naar de Grote Stoel, die uiteraard ook nog even wil zien.

Het bijzondere wandelverhaal langs alle 342 Nederlandse gemeentes van Frank Boerebach kun je terugvinden op: www.heelnederland.nl