“Het zou niet nodig moeten zijn, maar dat is het overduidelijk wel”. Jeanne van Beers ziet dagelijks dat er gebruik gemaakt wordt van het Oirschots minimahuisje, dat bij haar in de voortuin staat. Steeds meer mensen vinden de weg richting de kast vol levensmiddelen. Althans; zo vol mogelijk. Vanwege de grote vraag is het voor Jeanne en haar nicht Monique, met wie zij het project draaiende houdt, een flinke uitdaging om de kast goed gevuld te houden.
door Rudi Muller
“Dankzij donaties van de kerk, lokale ondernemers en mensen die iets kunnen missen, kunnen we ervoor zorgen dat het Oirschots minimahuisje gevuld wordt. Maar lang niet altijd is het voldoende, soms zetten we er zelf ook spullen in.” Iets bijdragen aan de samenleving is voor Jeanne vanzelfsprekend, tijdens de Coronacrisis zamelde zij bijvoorbeeld geld in voor mechanische honden en poezen die ze naar verschillende bejaardentehuizen bracht. Wat het extra bijzonder maakt, is dat zij zelf ook wel een steuntje in de rug kan gebruiken. Niet voor niets gaf ze zichzelf op voor het programma ‘Uitstel van executie: met raad en daad’. Vanuit dit programma, waarin het team van Martijn Krabbé tracht mensen te helpen met hun woonproblemen, werd het idee geboren voor het Oirschots minimahuisje. Het initiatief kende een stroeve start, deels vanwege een gebrek aan bekendheid, maar volgens Jeanne speelde ook schaamte een rol. Ze zou graag zien dat het taboe wat speelt rondom deze problematiek doorbroken wordt. Een eerste stap daarin lijkt gezet; van het minimahuisje wordt inmiddels volop gebruik gemaakt.
Aanbellen mag
Elke ochtend vult Jeanne de kast, om ’s avonds alles weer netjes binnen te zetten. Over het algemeen wordt er op een nette manier omgegaan met de spullen, soms spreekt ze iemand aan. “Dat zijn met name kinderen, als die spullen meenemen uit de kast weet je niet of het echt nodig is of dat het valt onder kattenkwaad. Daarom zeg ik tegen hen dat als ze iets nodig hebben, ze een ouder mee moeten nemen.” Mocht de kast leeg zijn en je hebt toch echt iets nodig, mag je altijd aanbellen. Het huisje is te vinden aan de Dr. Feijstraat 22 in Oirschot, als Jeanne thuis is zal ze altijd proberen je te helpen.
Nu de dames zien dat de nood bij sommige dorpsgenoten hoog is, worden er ook plannen gesmeed voor de toekomst. Monique: “Speciale pakketjes maken rondom de feestdagen bijvoorbeeld, het lijkt ons mooi om juist op die momenten wat extra aandacht aan elkaar te besteden.” Zover is het nog niet, voorlopig zijn de twee vooral op zoek naar extra donateurs. Gedoneerde spullen moeten wel aan wat eisen voldoen, zo mogen etenswaren niet over de datum zijn en ook niet geopend worden aangeleverd. Naar kleding is men niet op zoek, douchespullen worden wel gewaardeerd. Via de pagina van Het Oirschots Minima Huisje op Facebook is het mogelijk om in contact te komen met Jeanne en Monique en om eventuele acties in de gaten te houden. Onlangs nog werd bijvoorbeeld een tiental bakkersbonnen verloot.