Oirschot is de laatste jaren zo veranderd dat, als je niet oppast, je kunt verdwalen in je eigen woonplaats. Voor de oud-Oirschottenaren is het een kriem om bekende plekken te vinden als je tientallen jaren hier niet meer bent geweest. De molen de Korenaer moet je met je TomTom gaan zoeken, want zo zie je hem niet meer staan. Ik weet nog dat je de wieken met gemak boven het wuivende koren kon zien draaien.
Het paadje ongeveer in de buurt waar nu de Kwinkert ligt en waarlangs mispelbomen stonden is allang verdwenen. Trouwens wie weet er waar er nog mispelbomen staan? Weet je dat de mispels eerst bevroren en aan het rotten moeten zijn voordat je ze kunt eten! Mijn oma was er verzot op.
Er is zoveel bijgebouwd en verdwenen dat herkenningspunten allang weg zijn. Je moet het aan de hand van straatnamen nog de oude situatie schetsen vanuit je herinnering. Zo is een oude waterput op het Begijnhof bijna niet meer te vinden, terwijl deze vroeger prominent voor de brandweer kazerne stond.
Gelukkig staat onze trouwe St. Petrusbanden basiliek als baken in het midden van ons dorp. En krijgen sommige lanen in Oirschot hun bomen terug. Hoe zou het er over vijftig jaar zijn in ons dorp?
Y.Mus
5688 BG 14